Sokaklar kımıldıyor gözbebeklerinin yolculuğunda
Şiirler yalpalıyor doğum sancısını unutmuş kadınlarda


Ne kadar çok zoruma gidiyor bir bilsen
Sevgisizliği öpen tutkuların ruhumu bıçaklaması
Gömülmekle bitmeyecek biliyorum
Terzinin etimi yüzmesiyle dikileceğim toprağa
Bir sonbahar daha var çıplaklığa
Mavisizliğe
İkimize


Krizantemlerimizi okşamayacak
Uykularımızın bir bölümü hiçbir zaman
Uçuruma koşan şafak cıvıltılarında
O son bakışa müptela uyanmak kan ter ilişkisinde
Anlatılmayacak bir romanın yankıya yazılması kadar gerçekleşecek
Geçmişte


Filizleneceğiz suyun yüzeyine


İki dudak arasındaki fısıltı mıydı aşk sorusu sual olacak sağ yanımızdan
Belki de yüzyıllarca
Gökkuşaklarının yası bile tutulmayacak
Gri bir atmosfere hapsolmuş sokak dilencileri
Tüm bozukluklardan vazgeçecek asilce
yeni bir düzen
sessizce
ikimize
bahar gibi …