Hayır, her zaman yoktu anlamsızlıkta anlam
sen her bir anlamda anlamsızlığı aramaya koyuldun
bu yüzden yanıldın
yanılmalar mı anlamlı kılacaktı ruhunu
ya da bilmem hangi anlamsızlığın içinde kendini anlamlı hissedecektin
hayal ettiğin şey bir çakıl taşı
bir yunus
belki semavi bir ışıktı kalbini aydınlatacak
görmedin
gelmedi bile kimse bu dipsizlikten aydınlığa çıkartacak seni
aramak bitmedi
bitmeyecek
’bitmeli’ diye bir ses

Soğuk ve soluk bir gecede ağızdan çıkan dumanları savuracak bir soluk gerekti artık bize

Bir yıldız kayacak diye yüzyıllardır beklemek sıkmadıda bizi
bir aşk doğacak diye beklemek mi sıktı 3 gün daha

Yıldız kaymadı
aşk doğmadı
her yeni günde yeni hırsızlar doğdu
hep çaldılar uykumuzu

Yarısında sirenler öten ve bir sıkkınlıkla dağılan karnaval havasındayım
palyaçolar hokkabazlara küfrediyorlar bu sahnede
hokkabazlar şapkalarından testiler yüklü şaraplar çıkartıyorlar
ve palyaçolar yıkanıyorlar bu şarapla gece gece

Ağlama nöbeti geldiğinde, sevgilimi ararım
sevgilim başka ağlama nöbetlerinde
gece pas kokuyor yine
hissizleşti gece
ve ben geceyle konuşmaktan bıkmadım
gece ve ben, ben ve gece...



İsmail Kır