Sarsıldı koca dallar bir fırtınayla.
Ardından başladı yaprak dökümü.
Ölüm dediğin, elbette ki sırayla,
Sırasıyla başladı yaprak dökümü.

Mazide yaşanan hatıralar canlanır.
Gidenlerin ardında bir hüzün kalır.
Ümitlerin yerini sükût ve korku alır.
Ne zaman gelecek yaprak dökümü.

Hiçbir can dayanmaz bu fırtınaya.
Kimisi arabayla gider, kimisi yaya.
Bu ayda olmazsa, bir başka aya,
Mutlaka gelecek yaprak dökümü.

Yıllar geçtikçe hayat bizi yoruyor.
Damarda kan, ağaçta dal kuruyor.
Sonunda bir sayfa daha kapanıyor.
Şüphesiz gelecek yaprak dökümü.

Yerde biten kuruyor, doğan ölüyor.
Hepsi aslına dönüp, toprak oluyor.
Göz kamaştıran renkler bile soluyor.
Sonunda gelecek yaprak dökümü.

Gül kurudu, bülbül öldü, yastayım.
Dizlerim tutmaz oldu, hastayım.
Yakında yolculuk var, telaştayım.
Kapıma dayandı yaprak dökümü.

Sabri Koca