Gök mavisi bir kırağı saçının telleri
Efsunlarla süslenen kelime ağaçlarında çözülen
Yalnızlığa koşan bulutlar
Tuvaline suskun renk cümbüşü
Çıkmaz sokakları gölgeleyen

Güvercinlerle başlayan sabah yolculuğu misali
Aşka uyanarak derin nefesler almak
Bir delikanlının yüzünü
Sebil çeşmesinde yıkaması gibi
Sadece ferah dileklerden ibarettir oysa ki

Yaşamak güzeldir sevgiyi

İçin gecenin içinde yokken
Göktaşları mesafesinde uyuyan tin dervişiysen
Aşka akmanın huşusuna akil bir yoksulluktur
Dilsiz yakamozlara şahitlik
Kıyılara vuran, kıyılardan uzaklaşan sesler
Sessizliğidir bu yüzden

Hiçbir aşk
İkiyüzlü sabretmez hüzünlerine
Gökyüzünün hediye edildiğini bilmek
Derin bir boşluk olduğunu görmek gibidir
Başka canlılara aitmiş demek için izlenebilecek

Derin bakmalı son defalara
Son defa
Adını sonbahar koyabilirsin her an yaprakların

Rüzgâra emanet bir evlat sürüklenir kimi zaman
Sese uzak titreklikle düğümlenirken an
Avuç içlerinin mesafesi yorumlanır yağmurda
Aşkta
Yüzünün sığınmış sağırlığında

Anlatamazsın
Anlamayacak kadar aşık akort bozukluğudur hisler
Zaman alır dinmesi
Parmak izlerinin oluşumuna ait kayboluşlarda

.
.
.