Diyorsun ki;
Bir festivaldir hayat ve festival havasında yaşanmalı aşk
Hayat bir festival değildir sevgili
Hayat dediğin var olma mücadelesi
Ve bu hayatta herkes kendi kendinin katili
Hem hayat festival olsaydı çıkar mıydı cihan harpleri
Festival havasında aşk olmaz sevgili
Eninde sonunda ya ben kırarım senin kalbini
Ya da sen benimkini

Diyorsun ki;
Bir rüyadır hayat ve rüya gibi yaşanmalı aşk
Hayat bir rüya değil sevgili
Benliğin figüran olduğu bir tiyatro belki
Kendi yazıp kendi oynuyor hayat
İnsancıklar İpleri başkalarının elinde sallanan kuklalar gibi
Bir ısmarlama senaryoyu dramatize eden figüranlar misali

Aşklar rüya gibi yaşanmaz sevgili
Bir an rüyada zanneder kendini kalp
Hemen ardından başlar beynin karşı konmaz istekleri
İhtiyaçlar,sorumluluklar ,yargılar,yasalar falanlar filanlar
Birden uyandırıverir bu rüyadan seni

Diyorsun ki;
Bir kedi yavrusunun titremesi gibi içtendir hayat ve içten yaşanmalı aşk
Hayat bir titreme değil sevgili
Bir baş ağrısı,bir deprem,bir patlama anı belki
Ve içten gelmez bunların hepsi
Kumdan kaleler yapmıyor artık insanlar
Moloz ve demir yığınları arasında paslanıyor vücutlar
En son ne zaman bir kelebek gördün sevgili?
İçten yaşanmaz aşklar
İçsel dürtülere karşı koyamaz paslanmış vücutlar

Diyorsun ki;
Bir kaplumbağanın denize koşması gibi coşkuludur hayat ve coşkulu yaşanmalıdır aşk
Hayat hiç de coşkulu değil sevgili
Senin bu coşku zannettiğin insancıkların var olma mücadelesi
Coşkulu yaşanamaz aşk dediğin
Aşk kırlarda kelebek avlamak değil sevgili

Diyorsun ki;
Çikolata gibi tatlıdır hayat ve çikolata tadında yaşanmalı aşk
Hayat çikolata gibi tatlı değil sevgili
Çikolatayla tek benzer yönü rengi sanki
Aşkın tadı zannımca sülfürik asit gibi
Önce dilini gıdıklar sonra içini yakar yani
Çikolata tadında yaşanmaz aşk dediğin sevgili
Alır gider dilindeki tadı bir acı sözle
Ya da ne bileyim işte bir kusurlu hareketle

Diyorsun ki;
Bir bebeğin gülümsemesi kadar hoştur hayat ve gülerek yaşanmalı aşk
Elbette güzeldir bir bebeğin gülümsemesi
Lakin hep bebekler çekiyor vahameti
Cami avlusuna bırakılan bebekleri düşün sevgili
Hiroşima’da,Srbreniska’da, Çeçenistan’da, Bağdat’ta ölen bebekleri düşün sevgili
Kalmadı artık çocuk gülümsemesi
Gülerek yaşanamaz aşk sevgili
İnsan ağlamayı da bilmeli

Diyorsun ki;
Bir melek gibi günahsızdır hayat ve melekler gibi günahsız yaşanmalı aşk
Şeytan da bir melektir sevgili
İçindeki şeytanı öldürmeden günahsız yaşayamaz insancıklar ne yazık ki
Aşk günahsız yaşanamaz sevgili
Şeytan her daim nöbettedir yoldan çıkarmak için bizi
Şeytana uymayacağımız ne malum ki

Diyorsun ki;
Adaletlidir her zaman hayat ve adilce yaşanmalı aşk
Madem dünya adaletliydi
Deniz neden asıldı, Jandark neden yakıldı sevgili
Adil yaşanmaz aşk dediğin
Homo homino loopus sevgili
Ne bileyim beni tüketmeyeceğini

Diyorsun ki;
İnsana sadıktır hayat ve sadakatle yaşanmalı aşk
Sadakatli insancıklar piyon olmaya mahkumdur sevgili
Hem kim garanti edebilir ki
Bir baş dönmesi anında bir orospuyla sevişmeyeceğimi
Benden sadakat isteme sevgili
Sadakat ve gurur aptalların silahı değil mi?

Saat 4.30 oldu sevgili
Şarabımız da bitti,mumumuz da bitti
Anlaşılan o ki
Tutmuyor hayat görüşümüz ve aşka bakışımız sevgili
Sen iyisi mi unut bu geceyi
Kendi halime bırak beni

Ağlamaya başladın sevgili?
Ağlamak acizliktir daha fazla küçülme sevgili
Beni bana bırak beni benimle bırak
Ben çok karamsarım sevgili
Çok korkak
Çok durgun
Çok küskün
Çok hain
Çok zavallı biri
Bende sana verecek bir aşk yok sevgili
Boş ver bu geceyi ve unut aşk tanımlarının hepsini
Bence aşk tek kelimeyle
Yok olmaktır sevgili