Yazlık sinema kültürü olmadı 90’lı yılların çocuklarının.
O yüzdendir belki Türkan Şoray filmlerinde ağlayamamaklığımız.
Sen bakma ağlamayı da biliriz de
Delikanlılığa bok sürdürmemek amacımız.

12 yıl olmuş öleli
Kemal Sunal filmine ağladım bugün.
’Fes başıma fes başıma başım duvara duvar başıma’
O repliğin ardından boşaldı gözyaşlarım
Sen yoktun
Delikanlığıa bok sürdürme kaygısı da yok
Annem de evde yok.
Kuytu bir köşe arama çabası da yok.

Şehit cenazelerinde ağlamayı marifet bilir bizim halkımız
Medya da olmuş işin piçi
Girer fonda hicazkar bir ezgi
’Şemdinli kırsalında bir asteğmen iki uzman çavuş teröristlerle girdiği çatışmada şehit düştü’
Ardından başlatılan operasyonda 24 pkk’lı öldürüldü.
Sevinir bir taraftan da bizim halkımız.
Acıyla karışık
Övünür
Biz daha fazla kelle almışız.
Sen yoksan yanımda
Ben o 24 çocuğa da ağlarım.
Şehit olan asteğmen öğretmenmiş diye değil sadece
O 24 çocuğu eğitemedik diye

Ağlamak için ayırdığım
Muayyen günlerim vardır bir de
6 mayıs ve 2 temmuzu da iyi belle
Kaybolurum bir müddet ortadan
Ya salaş bir meyhanedeyimdir
Ya da kuytu bir köşede