İpekler kıskanır teninin tazeliğini
Ağaçlar secde eder bedeninin ahengine
Çiçekler en güzel kokularını savurur saçlarına
Denizler aşka gelir teninin beyazlığına bakıp da
Sen cennet hurilerini kıskandıran güzellik
Sen şeytanı yoldan çıkaran dişilik
Korkuyorum gözlerine bakmaya



Sırtını dağlara vermiş eşkıya bedenim
Bütün sevmelere rest çekmiş asi kalbim
Nece badireler atlatmış mağrurbeynim
Sıfırdan başlamak istiyor seninle
Seninle ölesiye, seninle bütünüyle
Ama o gözlerin yok mu
Korkutuyor beni ölesiye



Dizlerim titriyor karşımda salınınca sen
İçim ürperiyor,beynim zonkluyor gözlerime bakınca sen
Korkuyorum bu cennet esintisi güzellikten
Sonra diyorum
Yanacaksa insan cehennem gibi yanmalı
Ölecekse eğer uğrunda ölmeli
Tükenecekse eğer sayende tükenmeli
Sonra vazgeçiyorum seni düşünmekten
Korkutuyor gözlerin yine beni

Seni başka başka hayal ediyorum sonra
Başka bir mekanda, başka bir zamanda
Havva ana gibi düşlüyorum seni
Diyorum ki

Adem o elmayı senin için yedi
Allah Adem’i senin yüzünden cezalandırdı
Sen peygamberlerin aklını alan güzellik
Korkuyorum gözlerine bakmaya


Devam ediyorum seni düşlemeye
Truva’lı Helena oluyorsun sonra
Paris’i yoldan çıkarıp kaçırtıyorsun kendini
Agamennon yediremiyor bu olayı
Senin yüzünden saldırıyor Truva’ya
Sen hükümdarları birbirine düşüren güzellik
Aşil senin yüzünden ölüyor savaşta
Sen gladyatorleri alteden dişilik
Korkuyorum gözlerine bakmaya



Devam ediyorum seni düşünmeye
Katherina oluyorsun sonra
Baltacı’ya cilve yapıp seferden döndürüyorsun
Ne mutlu kocan Deli Petro’ya
Baltacı İstanbul’a dönüyor, senin yüzünden asılıyor sonra
Sen generallerin boynunu vurduran güzellik
Korkuyorum gözlerine bakmaya


Fuzuli’ yi düşünüyorum sonra
Sonra Baki’yi, Nedim’i
Binlerde beyitlik aşk kasideleri
Binlerce galon aşk badesi
Senin için yazıldı diyorum
Senin için içildi


Ece Ayhan’ı düşünüyorum sonra
Sonra Necip Fazıl’ı, Ahmed Arif’i
Onlar görebilseydi seni
Yırtardı, yakardı bütün şiirleri
Ne Döne’si, ne Adiloş Bebesi ne Pirayesi
Hiç kalırdı güzelliğinin yanında inan ki
Sen baş döndüren düş mavisi
Sen şairleri lal eden aşk mabedi
Korkuyorum gözlerine bakmaya


Sonra kendimi düşünüyorum
Ben kaç paralık adamım ki
Ne ul’ul azam peygamberi
Ne kolordu generali
Ne Sparta’nın efendisi
Ne Nedim, ne Baki, ne Fuzuli


Onların başını döndüren bu cennet esintisi
Beni berduşa çevirmez mi
Vazgeçiyorum artık gözlerine bakmaktan
Bence en iyisi
Daha fazla kapılmadan
Defolup gitmek bu sevdadan