Sana yazılmış ama yollanmamış
Mektuplar var gönül çekmecemde
Yüreğimin anahtarını çevirip açıyorum hepsini
Rastgele çekiyorum birini
’Can özüm’ diye başlayıp ’iki gözüm’ diye bitirmişim
Aşk kokan mektupları

Yüreğim yüreğine emanetti
Koruyamamışsın emanetimi diye
Satır aralarında sitem bırakmışım

Deli mavi bakıyorum kucağımdaki yığınlara
Lâciverti kırılmış gözbebeklerimin içinde
Cinnetim saklı
Yarım kalan uykularımdan düşlerim bile yılgın
Yoruldum yaşanmamış ’sen’li günlerde dolaşmaktan

Kurtulmalıyım günü geçmiş mektupların sessiz çığlıklarından
Resimler düşüyor avuçlarıma tek kişilik
Çok ilginç
Aynı çerçevede bile yer almamışız
Aslında hiç olmadın biliyor musun
Seni ben yarattım
Hayallerimle oynayarak sana değerimden kattım
-Sevgiliyi büyük yaptım-
Can evime koydum
Adını koyamadığım bu aşkın
Karanlık yanında kalmaya gönüllü olan sendin
Bilinmeyenli denklem olmayı seçtin

Aşk evrenseldir
Ne mesafe ne engel tanır
Sınırları bile zorlar
Dalga boyutlarında dünyayı ışık hızıyla dolaşır aşk

-Ben gerçek aşkı zarfa sığdırmışım-

Yanında yer almadığımı
Aşkı sana yaşatamadığımı yazıyorsun ya
Bu sitemleri
Mektupları şiirleri sana kim yazıyor sanıyorsun

Aşk iki kişilik yangınsa
Can özüm can/sız kalsın
İki gözüm yâre bakmasın
Diyerek saçmalama hakkımı kullanarak
Ağlayacağımı bile bile
Yakıyorum sevda mektuplarını

Aşkı yüreğimden sürgün ederek
Tutukluluğumu kaldırıyor
Özgürlüğümü geri alıyorum

DENİZ_DERYA35