Bir rüya daha gerçek oluyordu
Yeni bir dünya doğacaktı
Ve dünyalar bizim olacaktı
Uçarken rüzgârın kanatlarında
Ve her kapı açıldığında
Tir, tir titriyordum
Yeni bir dünya ebenin kollarında

Sanki yüreğim avuçlarımın içinde
İçimde sevinç çığlıklarım
O gün, bir müjdedir yayılıyordu
Şen nağmeler dökülürken saçaklardan
Sevinçler kulaktan kulağa
Hastane koridorundan
Annen sedyede, odasına geçiyordu

Gerçeğe bürünmüştü yine bir rüya
Sabırıda güzeldi sende güzeldin
Bir cennet kokusu yayılıyordu
Evimiz dört bir bucağına
Uykulardan uyandırırken çığlıkların
Geceler boyu hasret kalsakta uykuya
Yine hoş gelirdi bütün maskaralıkların

Ve seni büyütüyordu gençliğin kırbaçları
Buyruktun kendine, duymayan kulakların
Aklın bir karış havalarda
Ana baba yok, sadece arkadaşların
Kabına sığamıyordun
Ama sonunda hep sen bocalarken
Yine de isyan ettirirdi şeytanın uşakları

Bir türlü frenlerini tutamıyordun
Bir türlü sığmadın yaşadığın evimize
Hiç sığamadın okuluna ve ilimize
Ve hatta sığamadın iş yerlerine
Bir yaren bulamadın, diyardan diyara
Kendini hiç avutamıyordun
Nasıl bir kalıbın varmış senin
Kendine sığınacak kapı bulamadın
Mustafa CEYHUN