Ses
Nereye sürüklüyorsun beni böyle
Terbiyesiz bir lütufla cezalandırır gibi


Kırık kaldırım taşlarına uzanan kelimelerle
Uykusuz ve sefil bir gün batımının cazibesine
Hayır diyemeyeceğimi mi öğretti sana anlarım
Ve dönemeyeceğimi mi bir dönek gibi
İnançlarımın duvarına yaslanarak
Ağlayamayacağımı mı, bu benlik kimin?


Kelebeklerin kanat seslerine odaklanan ruhum
Yarım yamalak nefes alan
Zehirli bir dervişe dönüştüğünde
Kim tebessüm edecek
Hangi canlı renklerle öldüreceksin dilsizliğimi


Anlatacak mısın tekrardan bir çocukluk
Nasıl baştan çıkarılır
Hayat denilen karaborsaya düşmüş zaman diliminde
Çocukça




Ses
Nereye gömeceksin benim içimi
Daha duyurmadan aşk doyumsuzluğuna
Ben doydum defalarca / diyemediğim için mi?
Kiminle barınacağım yalnızlığıma
Bu çığlıksı koku
Zifiri dudakları arzulamaktan vazgeçtiğime
İnanmadığın için mi?


Leş gibi kokmaktan korktuğumu mu düşünüyorsun
Hiç mi tanımadın
Dokunmayı öğrendiğim o ilk andan beri
Sevişmelerimde ki incinmişliği
Arınmış bir pusula olmayı kim istemezdi ki


Bana ait olarak kalacak
Bana ait yanılgılar gibi susacak mısın şimdi
Nerede vazgeçeceksin aşk teşebbüslerinden
Anlatacak mısın ruhuma
Nasıl kandırılır bir şeytanın şefkati . . .