Madem ki gidiyorsun,
Hadi akıp git şu gözlerimden de..
Bu sefer kendi acınla,
Kendi yaşın, tuzunla..
Sessiz bir şekilde,
Boğularak ama..

Sevgilim..
Modernleşelim..
Artık giden de ağlasın biraz,
Kalana yüklemesin denizlerin derinliğini..
Kalanların sırtında dünyalar var zaten.
Genel kültür,
Bilirsin belki;
Dünyanın 4’te 3’ü su..
Dünyanın 4’te 3’ü gözyaşı..
Dünya’lar’ diyorum bak,
Çoğul sancı..

Hadi,
Zorla kendini..
Nasıl olsa yüzüme karşı değil yüzün.
İstersen,
Rol de yapabilirsin.
Ayrıcalık değil ayrılık.
Gülmeni istemiyorum bu sahnede,
Dram bu,
Ağlamalısın..
Utanma..
Gidiyorsun..
Nasıl olsa arkanı dönüksün..
Bu fırsatı kaçırma!
Çünkü gözyaşların söndürebilir ancak bu ateşi,
İçinde bir damla pişmanlık varsa..

"Ayrıldık;
Alın size bir ölüm haberi.."

Zam’anla,
Unutacak,
Unutup atacaksın pis bir köşeye beni..
Kızmayacağım asla..
Sadece kal’dım diyorum sana,
Öldüm diyorum en kestirme yoldan..

Şimdi,
Gözyaşların ölen bir canlı için aksın en azından..

Ahmet Kastancı