Yeşertip toprağından seni öksüz bir bahtın
Yerleştirdim ömrümün en mutmain tahtına
Ne çıkar taşımasa ikimizi bir batın
Vermese ak sütünü ikimize bir ana
Aynı kandan değildik ama gayrı değildin
Sen özden öteydin de özden ayrı değildin

Biliyorum olacak, geldiyse eğer vakti
Vedânın soğuk yeli estiğinde giderim
İsteyen sen olunca yırtıp ömürlük akti
Bakışın son fermanı astığında giderim


Kulaklarıma değil kalbime çökse çığlık
Okyanus ortasında aramam asla sığlık
Hani parçalardı ya ruhumu ıslık ıslık
Şarkı söyleyen rüzgâr sustuğunda giderim


Giderim diyorum bak belki giderim yâni
Göster ne olur bana nerde varlığım, hani
Dikbaşlı zannedilen gönlümün buruk yanı
Senden artık umudu kestiğinde giderim


Belki boy verir bu yaz yeşillenir fideler
Azıcık bekleyeyim çiçek açsın iğdeler
Nasılsa her şubatta bu sızılar yineler
Tüm mevsimler bahara küstüğünde giderim


En uzak yıldızları çağır yüreğine de
Müjdele yokluğumu, ’o artık tükendi’ de
Değil mi ki seninle arama çektin perde
Güneş güne yüzünü astığında giderim


Giderim, tasa etme ne arsızım ne yüzsüz
İnce ele sık doku her şeyi elekten süz
Son kez bakıp ardıma boynu bükük ve öksüz
Toprak beni bağrına bastığında giderim


....