Çok kalmak değildi, maksadım,
Ziyaretimin sebebi ;
Küçük bir iadeydi,
Malum ;
Konukluğun kısası, sözün özüydü makbule geçen.
Vardım meclisine,
Akşamın alaca karanlığında,
Harfleri dolandırmadan; Çıktım merdivenlerden,
Geldim, sözün öbeğine.

Mail oldum,
Bir değil, bin defa üstadların sohbetine,
Sazın telindeki, o işveli vuruşlara,
Elller hayran dilindeki öz lehçesine...
Söz bitti, saz sustu,
Sanki sıra gecesiydi,
Mübarek..!
Dayadı mikrofonu çeneme,
Tamamen doğaçlama olacaktı,
Hazırlıksız yakalandım,
Ne bir not vardı cebimde,
Ne de çoğu zaman, toka niyetine kullandığım,
Titrek kalemim, o an yoktu, saçlarımda.
Elim yosma yüreğimde,
Yosma yüreğim ellerimde,
Ne yazabilecektim ki, son beş dakikada,
Olacağı yoktu,
Ya yiğitliğin hakkını kullanıp kaçacaktım,
Bahaneler uydurarak,
Ya da bülbül misali dile gelecektim..!

Mızrap vurdu, bamtelime,
Körolası, tek kelime dökülmedi.
Oysa şiirin perisi, diyordu ,
Perilik mi kaldı üstad. !
Olmayınca olmuyor,
’ İlham ’ dedi...!
’ İzinli ’ dedim..!
Ne olduğunu anlayamadan,
Bir tiz sesi yükseldi, dudağımdan.
Bir cümle verdi, ellerime,
Derleyip toparladım, kelime haznemde,
Ayaküstü yeni bir şiir doğdu, gözbebeğimde,
Durumu kurtarmıştım, sohbet bitiminde.
Güzel bir şiire daha imza atarken,
Yosma yüreğim, içten içe,
Mutluluğu taç yapıp, gülümsüyordu,
Koridorlardan ilerlerken.

Tokalaştık, yeni şiirlerde buluşmak üzere,
El salladık, alkış sesleri içinde,
Bir şiir gecesi daha,
Perdeleri kapattı, gece sona erdiğinde,
Unutulmayacak anılarımın gölgesinde....
DİCLE AYYILDIZ