Ne güzel günlerdi, okul yıllarım,
Baharda uçuşan, sevdalı düşlerim.
Bütün derslerim ; Pekiyi di.
Başarılı bir talebeydim,
Başımızda kavak yelleri eserken,
Yapraklar konfetilerle yağıyordu,
Değerini sonradan anladığımız
O siyah saçlarımza.
Gönlüme, not düştüğüm her bir sayfa,
Başarılarla dolu, takdirlikti.
Ektiklerim biçtiklerim olmuştu,
Yaşamdan medet bulduklarım,
Hep umduklarım olmuştu..
Her şey iyidi ve hoştu,
Okulumu başarıyla geçtim de,
Zayıf notlarımı,
Kırık kalbimi düzeltemeyeceğim,
Körolası aşk denilen illetten,
’Başarısız ’ diyen, bir notla,
Aşka küskün kaldım.

Ne bu aşkın kerameti kaldı,
Ne de gönül meşki iflah oldu.
Başa bela bir rejim gibiydi,
Tok karınla niyet edilen,, Ve..!
Hep ; Pazartesi ne ertelenen,
Daha ikindiye varmadan, bozulandı.
Yangın yeri bir gönüle, körükle gitmekti,
Korkusuz, gözükara,
Damarda dolaşan çılgın kanımdı,
Peteklerden sızan, deli balımdı.
Panzehiri içinde saklı,
Zehire katlanabilmekti,
Hasrete kalkan olmaktı,
Çoğu da, fedakarlıktı.
Başını bilmeden, sona varılan bir aşktı,
Gerisi sadece kitaplarda kalan masaldı,
Bu hikayenin kahramanı olmak vardı,
Oysa ben,
’Başarısız ’ diyen, bir notla,
Aşka küskün kaldım.
Gönül bu laftan anlamıyordu,
Fermanı çoktan imzalanmıştı,
Suallerle dolu ayrılığın defteri.
Boyun eğmiyordu,
Cihanı dolaşsan, devası yoktu,
Bilim dahi çaresini bulamadı,
Eli kolu bağlı, aşkın gözü kördü,
Hep imkansızı seçerdi,
Yaşamak adına, bütün derslerim ; Pekiyi di.
Tek zayıfım,
’Aşk ’ denilen, deli balımdı,
’Başarısız ’ diyen bir notla,
Aşka küskün kaldım....
DİCLE AYYILDIZ