Dün sabah olduğu gibiydi, bu sabahta,
Didik didik ettim, eski anıları,
Bir de, posta kutusunu.
Senden bir haber, var mı diye,
Dolaştım durdum boş sahilde.
Martıların selamı vardı,
Sen yoktun, emanet kaldı cebimde...

Dün bu zamanlardı,
Ay buluta yakındı,
Hasretlik can acıtıyordu,
Kolum kanadım kırıktı,
Kanayan yaraları sararsın diye
Medet umdum,
Bende unuttuğun sevdan vardı,
Sen yoktun, emanet kaldı,
Göğüs kafesimin içinde..

Akşamın bu sıralarıydı,
Gözlerin bana tuzaktı,
Yakanda duran, bir kalbin vardı,
Sen yoktun, habersizce,
Ben oraya taşındım.
Geçen yol bu yoldu,
Gürül gürül musluklardan akıyordu,
Toy mevsimim hazana çalıyordu,
Yokluğun bana cezaydı,
Badem gözlerin aklıma ziyandı
Sen de bir ben gizliydim.
Kalbindeki sevdalı anahtar,
Gülüşünde nişanlıydı,
Kapıları çalmadan,
Ben sana geldim.

Geçen yıl bu sıralardı,
Sen bana musalla,
Ben sana divane .
Çaresiz kördüğümdü,
Gizli bir sevda masalıydı,
Ben, perde arkası ayrılığa taşındım.

Tanıştığımız gün gibiydi,
Sırılsıklam bir şehirdi,
Cadde boyu çamur içinde,
Yüreğimize sıçrayan toprak kokusunca,
Serpilen bir aşk bestesiydi.
Ben mızrabın yankısında,
Dudağında söylediğin,
Öksüz şarkılara taşındım.

Son gördüğüm yerde,
Buldum ayak izini.
Takvimlerden sordum,
Sensiz geçen solgun baharları.
Yalnızlık kaldı, boş bir taburede,
Gelen geçen seni sordu,
Sen yoktun, çaresiz kaldım,
Düşüncelerimi boğan, ummanlara taşındım.

Kırık çerçevede yanık hava kokusu,
Ahşap duvarlar içinde,
Tek teselli aradım,
Kol kola duran fotoğraftan.
Giden günler geri gelmiyor,
’Güzellikler bitti ’ diyor.
Son görüştüğümüz yerde,
Elimde valiz,
Tıka basa, bir yığın anı,
Sen yoktun, ben sana geldim,
Emanet yüreğine taşındım.
Yolda rastladım,
Martıların da selamı vardı,
Sen yoktun,
Tıpkı sevdan gibi, emanet kaldı cebimde...
DİCLE AYYILDIZ