Ve daha demin sen gitmeden önce
Asırlık yanlızlık düştü omuzlarıma
Sürgülerim içten paslandı açılmadı
Bıraktığın yerde kapalı kaldım sarı odalarda...

Serçe büyüklüğü menekşe moru yürek
Gri bulut
Bahar çok uzak bilirim
Mevsimsiz sevmelerin eşiği kış üşümesi bendeki
Üşürüm...üşürüm...temmuz güneşinde...

Ayaza kalan sözlerim donar sarkıklarında
Senli kelimelerde titrerim
Üşümekten değil unutabilme ihtimalimden
Kış ortası bahar sevmelerim

Ve sen acı soğanım olursun
Ekmek arası sıcak bir sevda
Gözlerim kurur sıcak hapishanemde
Cığaram ısıtır beni

Saçılır tütün alev çığlığında ateş
Yere düşer söneriz
Bir kokun kalır birde kül
Sensiz ayinlerin şahidi olur taş duvar

Ben pencereden gündüz kacarım
Özlerken seni karanlığa tutunurum
Gelmeyişlerin gibi mavi gibi özlesemde seni
Son sözleri bana bakan duvarlara kazırım

Sana kavuşmanın hayal olduğu bir dünyada
İmge olursun batarsın
Ben doğman için beklerim her uyumadığım gecede
Son söz hep sendin bilirmisin....