31
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
2856
Okunma
karşı kıyı çok uzak
’ben’ adlı bir gözlükle herkes
öyle adımlarının hapsinde
neden ’ben’ penceren benimkine duvar örer
’size’ göz kırpmaz bir yıldız
mum bile yakılmaz
oturulmaz ağacının gölgesinde
gölge ’ben’
ayağını uzatsan savaşa hazırlıklar
taştan ağır sözlerle
karşı kıyıda yeşillikler,yaşam ormanı
özgür atlar,dizilimi en düzgün çiçekler
çimen havuz ve dost kanepe
karşı kıyı gitgide uzak kıyı
herkes kendi gözlerinin içinde
’ben’ adımları gün güne daha büyük
bir dilekçe uzatıyorum hayata
’kayıp’
sorgulasam yalnız beni sorgularmışım gibi
29. 7. 2005 / Nazik Gülünay