24
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
1423
Okunma
yürürdüm bay x’in yolundan
bir ayna tutardı insanlardan
gerçek birleştirici tüme.
kopyalaşmadan suratlar
bir minik eklemeyle
kelebek kanadından
yürürdüm bay x’in yolundan
adımlarımın yerini saptayarak
gün gün çıkarak sıradan
birbirinin aynı günlerin üzüncünden
bir gül olurdum
su dolu bir bardak
bendim masanın dört ayağı
bir değer yapıştırırdım her insana
diğerinin değerini artıracak
kiminin bakışıyla sendim
kiminin bakışıyla
yaralı bir ben
ve birine çıtlatırdım özümden
afallardı bakışlarındaki dik ışık
düz yolda tökezlerdi atları
yürürdüm bay x’in yolundan
bırakmazdım kimseyi orta yerde
suretlerinde gülümsemeden ay
bulutları açmayı denerdim ellerimle
itekleyerek kararmış göğü
maviyi görünceye dek.
sürüp gidecek kavgam
yüreğimi esenlerdi
29. 7. 2005 / Nazik Gülünay