Bilenler Sustu

Hakikat sırrını kimden sordumsa
Bilmeyen konuştu bilenler sustu
Aşk sözün söyleyen kime vardımsa
Bilmeyen konuştu bilenler sustu

İnsanın insandan kaçması ayıp
Dostu bulmayanın günleri kayıp
Gönülden gönüle yol vardır deyip
Bilmeyen konuştu bilenler sustu

Aldanış yurdunda yıllar tez geçer
Kimi gönlün açar kimi el açar
Aşkına bağlanıp kaldım da naçar
Bilmeyen konuştu bilenler sustu

Uğraşma Kul Sergen zenginle sağla
Darda kalana koş yoksula ağla
Gel sözü uzatma tatlıya bağla
Bilmeyen konuştu bilenler sustu


Kul Sergen



1931 yılında İstanbul’da doğdu. Asıl adı Semih Sergen’dir. İlk ve ortaöğrenimini İstanbul’da, yüksek öğrenimini Ankara’da tamamladı.

Şiirle ve tiyatroyla küçük yaşlardan itibaren ilgilenmeye başladı. Ancak yaklaşık 19 yaşlarında düzenli olarak şiire yöneldi. Liseden sonra, ailesinin istememesine karşın 1949 yılında Ankara Devlet Konservatuarı tiyatro bölümüne girdi. Buranın yüksek bölümünü 1954 yılında birincilikle bitirip Devlet Tiyatroları bünyesinde göreve başladı.

Bütün bir yaşamı boyunca her türden şiirle ilgilendi. Halk şiiri tarzında yazdıkları genel olarak Bektaşi felsefesiyle yakınlaştı. Feyzullah Çınar gibi değişik sanatçılar tarafından da müziklendirilen şiirler kısa sürede geniş çevrelerde duyuldu.

Semih Sergen şiir yayında birçok oyun yazdı, ayrıca 1976 yılında bölge tiyatrolarına ilişkin bir yasa tasarısı hazırlayıp dönemin TBMM’nin ilgili komisyonuna sundu.

100’den fazla oyunda başrol oynadı. »Erkek ve Kadın«, »Bir Hilal Uğruna«, , »Bahar Gecikti«, »Saz Kafeste Mor Kuşlar«, »Çınar ile Ihlamur«, »Son Kuşlar«, »3. Selim«, »Kardeş Kanı« gibi 40’tan fazla oyunu sahneledi.

Ankara Devlet Konservatuarı dışında, Dokuz Eylül, Anadolu, Gazi üniversiteleri bünyesinde tiyatro ve sinema, İlahiyat Fakültesi ve Selçuk Üniversitesinde ise sahne ve drama dersleri verdi.

Kendi ve başkalarının şiirlerinden oluşan birçok plak ve kaset hazırladı.

Şiirleri »Burçak«, (1960), »Yakarış«, (1968) »Ölüm Kalım Savaşı Destanı«, (1995), »Nergisleri Bölüşmek«, »Niyaz Dalları«, »Eskitemedim Gökyüzünü«, »Gönüller Işığı Mevlana«, (1998), »Mevlana’dan Aşk Ezgileri«, »İstanbul Kara Sevda«, »Balık Kavağa Çıkınca«, »Kuruyduk Yaş Olduk«, adlı kitaplarda yayınlandı



)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-439-)(-)(-)(

Gördüğüme sordum ilim, irfanı
Bilmeyen konuştu,bilenler sustu
Aldığım cevabım en kötü yanı
Bulmayan konuştu bulanlar sustu

Herkes bana şöyle baktı kuşkuyla
Kimi meşgul oldu Allah meşkiyle
Gerçek manasında Hâkkın aşkıyla
Dolmayan konuştu dolanlar sustu

Diyor İman ehli ey gönül sabret
Bu gün görmesekte gelecek ahret
Yaratana bakıp şaşarak ibret
Almayan konuştu alanlar sustu

İcabet etmektir hüner davete
Bu yakışır elbet Hâk icabete
Peygamber izini sürüp mabete
Gelmeyen konuştu gelenler sustu

Gerçek dost sözünden dersini alıp
Okuyup öğrenim gerçeği bilip
Dost meclislerinde huzurla dolup
Gülmeyen konuştu gülenler sustu

Bülbül nidasıyla nakşedip sesi
Hâkkın emri deyip sevip herkesi
Davudi makamla gönülden pası
Silmeyen konuştu silenler sustu

Lüzumsuz elbette yazılmış yazı
Nasılda iniler telin avazı
Gönülden gelerek şu dertli sazı
Çalmayan konuştu çalanlar sustu

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz