-Kendini ye-
Kendimle besleniyorum-
-Hünkâr sofrasıymış benim beğenmediğim ben-

Siz de buyurun!
Dişleyebilirsiniz pişkin gönlümün en güzel yerinden.
Toplayın külleri,
başlayın;
közdeki yüreğim de olmuştur şimdi.
Yandıysanız içebilirsiniz çağlayan gibi ağlayan gözlerimden.
Büyülü bir gecede yarı çıplak masal kuşunun kanatlarından öperek topladığım
tadı da alabilirsiniz ağzımdan.
İstereseniz sazımdan telleri de sökebilirsiniz;
bende bitiremezsiniz sesleri.

Sus.
Ağlama!
Seni yine severim.
Yağmalasınlar krallığımın hazinesini,
sahisini başka yerde bulamazlar.
Bitmem ben.
Kaç yıldır yığılıyorum,
kaç yıldır birikiyorum can çanağımda.
Her türlü sevgi çoğaldı bende;
ben de ebruyum su içinde artık.
Herkese yeterim.
Üzülme!

Ö.N.