Gitmen,
Beni öldürdüğü gibi
Öldüremiyor içimdeki sevgini..

Asla eksiltemiyor,
Hoşçakal çığlığın hâlâ yankılansa da kulaklarımda.
Adını anınca,
Adın anılınca ya da..
Yaşattığın acılar ilk günkü gibi gelse de aklıma,
Kabuk bağlayan yaralarımı tekrar tekrar kanatsa da;
Bir türlü nefret dökülmüyor dudaklarımdan.
Binbir türlü yalanlar savuramıyorum işte ardından..

Sevmiyorum!
Diyemiyorun mesela..
Ayrılık seni sevmiyorum anlamına gelmiyor.
Gitmen,
Yönün ve yerin hariç hiçbir şeyi değiştirmiyor.
Yanımda değilsin,
Yarımı da götürüyor ama,
Gidişin..

En şiddetli depreminle yıkıyorsun beni,
Kırıyorsun;
Kalbimle beraber göğüs kafesimi..
Sadece aşk kalıyor geriye,
Sadece sevgi..
Unutmadan,
Ben kalıyorum birde.
Unutunca gidişini,
Susuyorum çaresizce..

Şimdi sevmiyorum desem,
Dudaklarım bile inanmaz bu yalana..
Gitsen de hâlâ seviyorum seni,
Anla..

Ahmet Kastancı