Bir cami minaresi döner durur başımda
Bir kumru akbaba
Sen olmasan olmazsın sayfalarca


Kinini kusan mavi süvariler yangınlara müptela
Meltemini unutmuş bir uçurtma
Göğsümün uçurumunda
Birçok cümlem var dilsiz
Söylemediklerim çok yalnız
Söylemediklerim kırgın
Soğuk duvar müptelası söylemediklerim
Yankısıyla sevişen gece karanlığı kadar çıplak
Sen dokunmasan dokunmaz şiirler yaralarıma


Bir saz teliyle aydınlanıyor geceler
Bir mum alevinde ki is ile yakılıyor kınalar gelinciklere
Gökkuşağı dudaklarımın arasından sızıyor
Islık bulvarlarına
Yarı ıslak bir yanım /bir yanım yarı kurak
Ki an, sözün dansöz vakti
Ayakları çıplak bir balerin cinayeti yaşamak
Sen vurmasan duyulmaz kapının çığlıkları odalarımda


Tualinde neşeli mermiler unutan
Soluk ressam figürleri gözlerim
Gözlerinden beslenen renkler kadar acımasız aşklara
Bir o kadar unutulmuş
Bir o kadar sonbahar konseri uzaklara


Hadi anlat desem ölü süslerine
Bir mezarlık bayram yeri
Seni yaşamasam yaşamaz toprağın kokusu


Coğrafyasını taşıyan yük vagonlarında seviyorum seni
İklimlerine boyun eğmeyen kıtalarımsın
Hiç ayak basmadığım, yüz sürmediğim kutsal yanımsın
Bir yanım tüm hazinesini rüzgâra bırakmış
Bir yanım tütsülerle arınmış günahkâr şehir meydanları


Söyleyemediklerim bir çocuk kadar masum
Bir çocuk kadar yetim
Gölgelerle savaşan çelimsiz kelimeler kadar güçlü
Söyleyemediklerim terkedilmiş şafak çıkmazı istasyonlar
Ki an, sözün özgürlük vakti
Aşk birçok yıldız misali uzak
Sen tutmasan bir dilek kadar anlamsız yaşamak

.
.
.