sen gittin ya şimdi,
çocuklaşıyor gözlerim.
her gece ıslatıyor, yanaklarımı!
ve korktuğu zamanlar aramıza alıyoruz.
ortamızda yatıyor, yalnızlığımla benim..

sen gittin ya şimdi,
ağlamıyorum!
sadece dudaklarınla kirlettiğin yanaklarımı
yıkıyorum.
ve gusül abdesti alıyor,
hiç bir yer kuru kalmayacak şekilde!

sen gittin ya şimdi,
kavgacının biri oluyorum.
Allah yarattı demeden sen’li hayallere dalıyorum,
kalp göz.
ve sol salim çıkıyorum.
çünkü sol’umda sen varsın diye
sadece onu kullanıyorum!

sen gittin ya şimdi,
kapanmak dinimizde sevap diye
kapanıyor duygularım herkese!
duygusuz biri oluyorum,
çünkü duygu sensin!

sen gittin ya şimdi,
gözden kayboluyorsun;
ama birine sormuyorum yerini.
çünkü biliyorum, kalbimdesin.

sen gittin ya şimdi,
bana yapılan en büyük eşek şakasıydı gidişin.
benim dışımda herkes gülüyordu.

sen gittin ya şimdi,
lades kemiği gibi kırdın kalbimi.
bu yüzden kim bana seni unutturacak bir şey yapsa
’’aklımda’’ diyorum, o aklımda...