1 Temmuz 2002 yazıyordu takvim…
Bugünden sonra varlığım yokluğum ne fayda,
Daha 10 yaşıma yeni girdim.
Bana dünyayı verseler de,
O dünyada eksik birşeylerim.
Günlerim karanlık, gecelerim yorgun,
Ben fakir, ben hakir, bin taksir…

Gereksiz bir kalabalık,
Senin kaybolup gidişinle…
Ağlamak nedir bilmeyen ben
Yaşayıp hayatı görmezken
Hayattayken ölüm dinlemezken,
Yenildim… Yok oldum… Kayboldum…

O gündü 1 Temmuz…
Ben seni gözlerimin önünden
Sapa sağlam gönderdim…
Ellerim avuçlarında değilken
Seni kaybettim…
Özür dilerim babacığım,
İlk toprağı üzerine ilk ben serdim…

Sonrasıydı kötü olan,
Eksik bir tabak, eksik bir ses,
Eksik bir yüz, eksik ellerin…
Her yerde eksik bir sen,
Herkesten eksik bir ben…
Şikayetim yok, ama arzum tek,
Sadece kavuşalım budur isteğim yek.

Al beni yanına
Gelmek istiyorum sana
Sıkıldım şu fani hayatta
Senden gayrısı bana yasak
Gelmek,
Gelmek istiyorum sana…

Geldi geçti derken bugün 21 oldum…
Hayatı da gördüm, yaşamayı duyar oldum…
Ne insanları tanıyabiliyorum, ne anlıyorum,
Hiçbir yerinde ne tadı tuzu göremiyorum.

Emanetlerin bir ömür emanetdir bana,
Geleceğim elbet bir gün sana,
Sensizliğin soğuğu ellerimde yara,
Şimdilik sadece susmaktır çare yarama…

Gözlerim akar, ben susarım,
Hoyratım sensiz, anlamsızım…
Sensiz geçen günlerime ben yanarım,
Toprak sakladı seni, sen yarım kalan yanım…