Gökyüzünde yıldızlar, hüzünle parlıyor,
Bulutlar yüreğime yağmur gibi düşüyor.
Gecenin sessizliği sarar her yanı,
Özlem dolu bir kalp, kıvranır içimde anı.

Yıldızlar titrerken gözlerimdeki yaşla,
Hüznün saçları dalgalandı ruhumda.
Karanlık gecede kaybolur umutlar,
İçimde, sessizliğin yarattığı fırtınalar.

Yokluğunun yankısı dolar dudaklarıma,
Özlem kokan rüzgarlar uğrar rüyalarıma.
Gece, sırların saklandığı kuytu bir yer,
Bir yanım hüzün, bir yanım özlem der.

Dilimde takılı kalır yarıda kalan cümleler,
Özlem dolu bir nefes, yıllarca süren serüvenler.
Sesini özlediğimi derinden haykırıyorum,
Geceye serilen bir perde, yıldızlara sığınır ruhum.

Özlemle dolu geceler, anılarla dans eder,
Kalbimin katran karasına bir avuç hüzün düşer.
Hüzün, ruhumun kıyısında durur bir bekçi gibi,
Yokluğun, içimde yankılanan bir şarkı gibi.

Gece yarısı, gönül ferman dinlemez artık,
Özlem ve hüzünle dolu bir an, gözlerdeki karanlık.
Hüzün, yıllarca süren bir bekleyişin izleri,
Sessizce sarar gönlümü ve bedenimi.