31
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
2948
Okunma

İlkokulun güzel kızı
Siyah önlüğü, beyaz yakası
Tüm bilgileri öğrenme meraklısı
Çarpım taplosu ezberinde
Lakin, matematikle yok çok arası
Hayran öğretmenine, mavi tayyörlü dev o gözünde
Ne olacaksın diye sorana, hazır cevap
“Öğretmen”
Model belli, hayranlık belli
Nebahat öğretmen gibi çocukları sevmeli
Kasım ortası, kış kapıda
Altı ay kalmış okulun ilk kısmının bitmesine
Gün farklı
Zil çaldı, doldu sınıfa herkes
Ders yok dedi bugün öğretmen
Bitkindi sesi, arada öksürüyordu
Hastayım, tedavi olmalıyım
Gitmeliyim,
Gelirim, iyi olunca
Gelirse yeni öğretmen, üzmeyin sakın ha
İlkokulun güzel kızı koştu yanına
Tuttu elini
Gitme!
Gülen yüzü nemlendi öğretmenin
Bakma!
Bakma bana öyle
Yaz çocuğum, al kalemi eline
Hislerini, duygularını yaz
Benim gitmemi yaz
Hafifler yüreğin
Arkadaşın olsun kalemin
Yazdı cocuk ilk kaybedişin öyküsünü
Mavi tayyörlü dev
Nasıl da zayıflamış bedeni
Neden farketmedim hiç seni
Hastalığın çok mu ciddi
Bırakmayın öğretmenim, bırakmayın bizi
Alkışlar arkadaşları
Öğretmeni ile karışır hıçkırıkları
Mavi tayyörlü dev kalkar yerinden
Minik yanakları, alır sıcacık avuçlarına
Siler gözyaşlarını
Öper alnından
Hep yazmalısın sen
Gözleri, gözlerinin içine bakarken
Anlar ki çocuk
Gitti!
Birdaha hiç gelmeyecek geri mavi tayyörlü devi
Bembeyaz bahçe, yol,
Kasırga ile gelir haber okula
“Nebahat öğretmen öldü!”
Beyaz yakalı, siyah önlüklü kız titrer
Dünya dar gelir, sınıf boğar
Kararır her yer, yanar sol tarafı
Tatmıştır ilk defa yürek acısını
Yastadır sınıf
Kırk gözden ılık ılık akar yaşlar
Küçük kız haykırır
Susun, ağlamasın kimse
Öğretmenim üzülür bizi böyle görürse
O gülmemizi isterdi
Şarkı söylememizi söylerdi
Haydı onun şarkısını söyleyelim
“Sen benimsin bahar gözlüm”
Kırk minik yürek hep bir ağızdan söyler
Elinde sopa, geldi yan sınıfın öğretmeni
Ne bu gürültü
Ne rezalet böyle
Ölene şarkı söylemek ne demek
Beyaz yakaları çıkartın dedi sonra
Tören başlayacak
Kimden çıktı bu şarkı fikri söyleyin çabuk
Korktu bazı çocuklar
Gösterdiler “öğretmenim o dedi”
Çıkarmadı küçük kız, beyaz yakasını da
Öğretmeni, yaka ve önlükle seviyorum yavrularım derdi
Yakasını takmasını unutanlara
Kara bulut çullandı çocuğa
Cadı tırnaklarını geçirdi kulağına
Yakasını tuttu, düğmesiyle fırlattı yere
Ölüme şarkı söylemek ha.. bir tokat bir tokat daha
Simsiyah çocuk şimdi
Eylem bitti, hakarete devam
Utanmaz! Bu hal ne böyle
Övünürdü birde Nebahat seninle
Cezalısın!
Törene gelmekte yok
Bekleyeceksin sınıfta bir başına
Durur mu çocuk!
Son yolculuğundayken mavi tayyörlü devi
Gitti törene, durdu en önde
Resminide koydu göhsüne
Üstelik zorbaca arkadaşının elinden aldı
Yürüdü öğretmeninin arkasında
Akmadı gözlerinden bir damla yaş
Koydular toprağa canını
Çağlayan oldu gözyaşı
Döndüler okula
Otorite dikildi karşısına
Yermisin ,yemezmisin
Sen cezayı dinlemezmisin
Çağır velini
Neden terbiye etmedi seni
Disipline girmeli
“Ama” der, anlatmak ister
Sus konuşma sakın, bak kötek hazır
Küser çocuk
Kızar öğretmenine
Neden bıraktın beni, bunların eline
Kırar kalemini, yazmaz tek satır
Sonunda büyüdü o da
Verdi kendini mücadeleye
Kavgalı o gün bugün kendini şekillendirenlere
Bilgi, bilim, ve bilen her zaman baştacı
Kör otorite karşısında
Asi ruhu hep şahlandı
Öldüremedi kimse içinde ki çocuğu
İnsan dedi, doğa dedi, hayvan dedi..
Ve en çok ta sevdi
Sevgisizliklereydi isyanı
Ve kalıplara sokmaya çalışanlara
Olmadı herkes gibi kurallara uyan
Asi dediler, ittiler, kalktılar, üzdüler
O yılmadı umutla yürüdü bildiği yolda..
Yazmaya da başladı bugünlerde isyanlarını
Sınırlarını bilir elbet özgürlüğün
Özgür doğdu
Özgür yaşadı
Özgür de ölecek
Otoriteyim diyen herkes bunu bilecek..
5.0
100% (26)