Gül yüzlü çocuklardık, gülünce güller açan Barışın tohumlarını, topraklarıma saçan Koparılmış kanatlarla, mavi göklerde uçan Katillerim gezerken, ne çok öldürüldüm ben!
Yaşamın baharında, umut edip koşarken Onurlu duruşumla, baş kaldırıp coşarken Zincirlerimi kırıp, esirliği boşarken Katillerim gezerken, ne çok öldürüldüm ben
Suruçla, Diyarbakırın dinmemişken acısı Parçalandı bedenim, dinmeyecek sancısı Nerede ülkemizin, hakimiyle savcısı Katillerim gezerken, ne çok öldürüldüm ben!
Gizlerin izi düşüyor, hergün bakın günceye Belirsiz döngülerle, gün dönüyor geceye Akıl fikir ermiyor, varılan neticeye Katillerim gezerken, ne çok öldürüldüm ben!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu ülke her ne zaman düze adım attıysa önüne hep bu terör engeli konuldu. İnşallah bu kez bu iş bedeli olsa da bitecektir. Duyarlı yüreğinizi tebrik ediyorum; selamlarımla.
Maalesef Sündüz hanım... Bu ülkede öldüren değil ölen suçlu gösteriliyor... Öyle bir adalet mekanizmamız var... Ölenler nur içinde yatsın. Güzel şiiriniz için kutluyorum.
Güvendiğim dağlara karlar yağmasını neredeyse kanıksadım; tuttuğum dalların elime gelmesi ise artık gündelik olay. Nasıl ki yaşamın beni ortaya çıkarması en şanssız olaylardansa, benim karşıma da yığınla uğursuzluk çıkarması o olaylar serisinin bir devamı olsa gerek.
Şikâyetçi değilim. Sadece anlamaya çalışıyorum. Kavrama, anlama gücüm elverdiğince. Nasıl bir dünyada, nasıl bir ülke ve toplumda yaşıyorum? Her an kafamı kurcalıyor. Kendimi bildim bileli zalimlerin acımasızlığı, kana susamışlığı, aç gözlülüğü, baskıcılığı, canavarlığı, zorbalığı, katliama, soykırıma doymazlığı, iflah olmaz taşlaşmış bir bencillik içerisinde yalnızca ve yalnızca kendi çıkarlarını gözetmesi, bu ruh haliyle "hep bana, hep bana" demesi, deveyi hamuduyla yutması, ama bununla da doymaması, gözünü başkalarının elindekilere dikmesi, çaldıklarını, yağmaladıklarını kaybedeceği korkusuyla saldırdıkça saldırması, kandan beslenmesi, varlığını kan içinde tanımlaması zihnimi meşgul edegelmiştir.
Ve geldik bugünlere.... Yüzü aşkın canın, pırıl pırıl geleceğimizin ve yaşamımızın güzellik adına nesi varsa kendilerinde ifadesini bulan o en sevgili varlıklarımızın aynı gözü dönmüşlüğe kurban gitmelerinin üzerinden yalnızca bir hafta geçti. Onlar o kadar temiz, o kadar duru ve berraktılar ki, kendilerini nasıl bir vahşetin ve kalleşliğin beklediğini hayallerinin kenarından bile geçiremeyecek kadar iyi niyetlerle yola koyulmuşlardı. Amaçları herkes için iyi olduğuna canı gönülden inandıkları barışı hep birden haykırmaktı. Bilmiyorlardı ki, ya da ihtimal dahi vermiyorlardı ki, bu kadar güzel bir ruh hali içindeyken dahi birileri tuzaklar hazırlamış ve onları yok etmeye soyunmuş olsun. Öyle bir saldırı ki bununla güzel şeyler isteyen tüm insanların korkması, sinmesi, sokakların canlılığını kaybetmesi ve sus pus olması hedeflensin.
O güzelim tomurcuk güller, işte bu nedenle bir çırpıda hoyratça dallarından koparıldılar. Onlarla birlikte yüreğimiz söküldü yerinden. Acıdan her bir parçamız dört bir yana savruldu. Kendimize hâlâ gelebilmiş değiliz.
Şairler ki, acılardan yılmayarak her şeye rağmen hep güzelliğin peşinde koşmuşlar, onu yakaladıklarında ise mısralarına nakşetmişlerdir. Belki insanlığımızı bu güzellikler sayesinde duyumsamak mümkün olabilmiştir. Mavi Şaire Sündüz de her zaman olduğu gibi bir kere daha, o korkunç kâbusu sanatın ince dokularında derinden sorgulamıştır.
Tebrikler Sevgili Sündüz. Çağımızın en barbar saldırılarından biri sonrasında, her şeye karşın insanca ayakta kalabilme duygusunu içimizde titreştirdin...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz