Sen (Siz)
Beni bu şehire bağlayan ne var ki


Sokakları ıssız sevdalara ihanet uzunluğunda
Kaldırımların üstüne günahkar korkular sinmiş
Ne karanlığında merhameti var ne duruluğunda
Gece rahmet kapılarından bile nefret inmiş


Mahalle arasında bir ihanet iki ölüm bedelinde
Evleri çamurdan insanları içinde barındırmış
Hayalet yalnızlıklar belirir pencerelerinde
Balkonları küskün sokaklara kendini zor atmış


Sen (Siz)
Beni bu şehire bağlayan ne var ki


Birbirine paralel yolları ayrılıklara gebe
Sağına soluna sokağın çocukları dizilmiş
Paralı göbekler gerçeklerle oynar körebe
Gecede mahremiyeti kirletmek maharet olmuş


İnsanları yaşamış asırlar önceki lanetli kavimlerde
Ellerine vicdanlarını alıp namerde yedirmiş
Zaman çıldırtan soğukluğuyla donmuş takvimlerde
Ölmeden toprağa dönüşen yüzler sanki lanetlenmiş


Sen (Siz)
Beni bu dünyaya bağlayan ne var ki


Her şehir olmazsan boğulur Nuhvari tufanlarda
Ezelisin ebedisin Seni bilmemek şeytanlıkmış
Taş toprak güneş putlaştırılmış ilahsız anlarda
Baksın tarihe insanlık Sensiz olunca geride ne kalmış


Allahım beni Sen (Siz) bırakma…