Alnın mı soğudu evlat
bakmaz mı gözlerin bir daha
konuşmaz mı dilin daha
kara boşluklar değdi canına
taze ömrüne çöktü börtü böcek
bahar ertelendi
yaz lekendi
kış sendeledi…

yumruğu sıkılı
and içti bu millet
sorulur elbet yazgın
künyen dişlerine geçti
damağımız acıdı bunu bil.

üstün başın duman kokusu
karabulutlar çöktü üstümüze
dilimiz ağulu sancı
yutkunamadan kaldı sol yanın acısı
demir perdeler oyun avcısı
kırıldı kalem bil
olmaz bu hükmün sonrası…

yıllar ne uzundu gözünde
sıyırdı alnından ömrü
daha dündü bayram
dünden kalan anan baban
acı şekerler dağıtıyor cümleye
sela sesinde geçiyor adın
gün bu gün eller üstünde
bu gidiş nereye…

...
aç gülen gözlerini
dalgalansın aslan yüreğinde bayrağın
bu yara kapanmaz elbet
hesaplaşma günü yakındır
rahat uyuyun ana kuzuları bir verir on alırız
kenetlenirse aynı düşün canları
çok geçmez sizinle aynı rüyada buluşuruz.