aşksızlıktan kıvranan bedenim, son hücresi canlı kalıncaya kadar seni düşünmekte
azınlık kalıyor beynimde sensiz tek düşünce bile
aya benzeyen yüzün sen söylemesende hazır söylemeye
lüzumu yok gitmelerin, bırakıp terk etmelerin
loş ışıklı bir caddenin, kırmızıya dönük yüzünde
lal olmuş dilim hazır her türlü ifadeye
inan bana terk edilmişliğin masum güzelliği
imkansız diye bir şey yok, biliyorum
iklimin coğrafyamdan geçmiyor,ellerin dokunmuyor ellerime
donuk kalıyorum öylece,aşk bir kelime tek hece benim dilimde
derdime derman sözler sende
dur ne olur gitme, yıkık dökük bu bedeni terk etme
yalnızlığımdan kaçıyor şiirler
anka kuşu misali kaf dağının arkasında kalıyor soyut güzelliğin
kar dökmüş gökyüzüne inat ağlıyor kömür renkli gözlerin
uğrunda ölümlere hiç korkmadan gittiğim
pişman değilim,bir daha olsa bir daha giderim...(şiirsel)