2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1684
Okunma
Tahta valizler de yalnızlıklar getirirdik
Özlemle kavuştuğumuz sevgiliye
Hiç gelmeyen bir vakitte
Rutubetli apartmanlar
Karanlık sokaklar
Aslında her adım bir dikenli tel korkusu
Ve gözyaşlarımız örerken dudaklarımızı
Yine yalnizliklarimiz konuşurdu sadece
Boyaları dökülmüş duvarlar
Işığında sevişilen ay
Birbirine tutuklanmış bedenler
Ve sokakta bir tren çığlığı
Aslında ne biz vardı ne de gözyaşın
Oysa sevmek için bir ben yetiyordu.
Yanan mumlarda tükenen doğrular
Şarap kokan bedenler
Bir de şarkı çalardı radyoda
The howling
5.0
100% (6)
Cevap Yaz