Oldum Ben

Güzel güzel yaşamanın yerine
Neden bir köşede durur oldum ben
Gönül verdim halde bilmez birine
Ah deyip dizime vurur oldum ben

Netice bellisiz karar kılınmaz
Nereye varacak sonuç bilinmez
Aşkını kalbime yazdım silinmez
Derviş Yunus gibi yürür oldum ben

Gördüğün dünyada ne ararsan çok
Öbürkü dünyaya gidip gelen yok
Fukarayım ama gözüm gönlüm tok
Isteyene cevap verir oldum ben

İçtim dün geceden kalma bayatım
Hiç uğruna heder oldu hayatım
Meftuni’yim sürünmektir sanatım
Kusuru kendimde görür oldum ben


Maraşlı Aşık Meftuni


1949 yılında Maraş’ın Öksüzlü Köyünde doğdu. İlkokulu köyünde okudu.

Aşıklık geleneğine ve şiire küçük yaşlardan itibaren ilgi duymaya başladı. Yaklaşık 11 yaşında bağlama çalmayı öğrendi. Köylerine gelip giden dede ve zakirler aracılığıyla kısa sürede kendini geliştirdi. Bağlama çalması ve geleneği öğrenmesinde aynı zamanda cemlerde zakirlik yapan amcası Ahmet’in özel yardımı ve desteğini gördü.

Hatayı, Pir Sultan, Hayyam, Köroğlu, Karac’oğlan, Dadaloğlu şiirleriyle başlayarak, Veysel, Davut Sulari, Mahzuni, Daimi, Ibreti, Meluli, Mücrimi gibi aşıkları kendine rehber edindi.

İlk plağını 1968 yılında doldurdu. Kısa sürede yörede adı duyulan Aşık Meftuni, 1979 yılında Anadolu Halk Ozanları Derneği başkanlığı görevinde bulundu. Özellikle bu dönemden sonra Mahzuni, Ruhi Su, İhsani, Meçhuli gibi kişilerle dostluk kurdu.

1980 sonrasında politik düşünceleri ve türküleri nedeniyle belirli sıkıntılar yaşayan Aşık Meftuni, 1987 yılında Fransa’ya yerleşti.

Aşık Meftuni bugüne dek toplam 22 plak, 3 kaset ve 3 CD hazırladı. Ayrıca şiirlerinin bir bölümünü ise »Ateşten Gömlek« adıyla kitaplaştırdı.


)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-393-)(-)(-)(

Nasıl bir zamandır bu zaman böyle
Taze fidan gibi kurur oldum ben
Senin halin benden farklı mı söyle
Sanki bedenimi sürür oldum ben

Oysa yarın için çok hayal kurdum
Vicdanı yokladım hep hayra yordum
Herkes yandaşını koruyor gördüm
Kenarda köşede durur oldum ben

Müslüman geçinir pek çoğu sözde
Bitmiş,kalmamış hiç bir şey özde
Ar, haya tükenmiş oğlanda kızda
Onları gördüm de erir oldum ben

Tutup yüreklere taş basmalı taş
Kurunun yanında gördüm yanar yaş
Başlar ayak olmuş,ayaklar da baş
Daha neler neler görür oldum ben

Eşe dosta bile haber salınmaz
Kimseden de ödünç bir şey alınmaz
Hakkı unutmuşlar, haram bilinmez
Artık geri geri yürür oldum ben

Ülkenin temelin fena oydular
Bir çok kaynağını bile soydular
Açılıp, saçılıp kinle doydular
Özümden de taviz verir oldum ben

Otuz yıldır doyan olmadı kana
Acımadan kıydı binlerce cana
Lüzumsuz Bayrağa sevdadan yana
Can verip Vatanı korur oldum ben

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz