Hani bir durgunluk çöker üstüne
Hülyalara dalarsın
Biraz hüzün biraz sevinç
Sokağa çıkıp yürümek, sadece yürümek istersin
İnsanların yüzlerindeki ifadeleri tartıp
Bulmaca çözer gibi çözmek
Sonra tüm ifadeleri unutmak
Anlam yüklemeden, yüklenmeden bir şeyleri
Adımlamak…
Olgunlaşmamış düşünceler beyninde dolaşır
Ucundan tutup tutup bırakırsın
Yani hiçbir amacı yoktur o anın
Bir gurme edasıyla yalarsın dudağındaki yaşamı
Damağındaki tada göre değişir yüzün
Sen bir anlığına başkası olursun
Başkaları sen.





Yine anlatamadım biliyorum…




Diyelim ki bir deniz kenarındasın
Ayakların suda
Dalgalar hafif hafif okşuyor tenini
Ruhun da nasibini alıyor bundan fazlasıyla
Kedi gibi sokuluyorsun kendine
Sırnaşık bir halin var yaşama -bir de sevimli-
Maviye dalıyorsun
Saçların uçuşuyor rüzgardan
Gözüne kum kaçıyor
Bir kelebek kanat çırpıyor önünde
Koluna bir sinek konuyor
Herkes kendi halinde
-Yaşıyor-
‘Bahar gelmiş’ diyorsun kendi kendine
Hayata tebessüm ediyorsun
Hayat da sana el sallıyor
Sakin
Suskun
Umutlu
Kutlu bir gün işte!
Sen sadece yaşıyorsun…