Zamanın akışına kaptırıp kendini
Sürükleniyorsun
Bilmediğin sularda
Dokunduğun ne varsa hayata dair
Bir kokusu olmalı ki
Bazen aşk, bazen pişmanlık ve daha bir sürü şey kokuyorsun
İşte o kokundan tanıdım ben seni
Hatta şimdi ben kokuyorsun
Sana bulandığımdan beri
Sen koktuğum gibi.




Sustuğunda
Daha tanıdık geliyor sesin
Benimkine benziyor hatta
Gerçi insan kendi sesine yabancıymış
Bir kez sesimi kaydetmiştim ben de
Dinleyince özür dilemek geldi içimden
Beni dinleyen herkesten
Verdiğim rahatsızlık nedeniyle
-Neyse-





Sesler ve kokular
Hep bir anlamı var değil mi
Beynimizin bir yerine saklanmışlar
Sıralarını bekliyorlar
Başrolü kapmak için
Sahnede.
Sahne büyük
Hatta sonsuz
Öyle çok başrol var ki
Kadro geniş haliyle
Konu bol
Yönetmen her daim
Zaman



Tecrübe önemli diyor zaman
Tecrübelerine dayanarak
Haklılığını tartışmak anlamsız
Fakat
Ben amatör bir ruhla yaşıyorum
Her günümü
Heyecanla açıyorum gözlerimi
Her sabah
Ruhuma giydirdiğim her rol
Başrol
Daha ne olsun be hayat!
Her gün karnaval diye
Kostüm hazırlamaktan şikayet edecek değilim ya!