Yağmurun dövdüğü yarı çıplak bedeninden
Ve inatla ıslatmaya çalıştığı karmaşık saçlarından
Yemek artığı buharlar yayılıyordu gecenin kör karanlığına
Ayağındaki çarık benzeri şeyden arta kalanlanlarla
Ay aksinin kahverengi bulanıklığa dönüştüğü çamurlu yolda
Yürümeye çalışıyordu sağ baldırındaki yaraya aldırmadan

Yağmur sesi ve çamurlu yoldaki ayak şapırtısı dışında
Ortalık sessizdi…O Kimsesizdi…

Kabul olmaz duaların isyankar oyuncusu
Ve çoğul haykırışların duyulmayan sesi
Mutluluğunu cebindeki yarım ekmeğe sarmış
Yarınlarını, bilmediği bir evin mahzeninde yitirmiş
Aklını fikrinden kaçıralı yıllar olmuştu
Şimdi tek derdi son kırık sigarasını ıslatmadan içebilmekti

Gök gürültüsü ve kuru ağaçların çatırtısı dışında
Ortalık sessizdi…O Kimsesizdi…

Gururunu eskicide bir parkayla takas etmişti
Bedeni ayaklarına eziyet, gözleri gündüze kör olmuştu
Yürümek ibadet, uyumak inançsızlıktı onun için
Bir sürü soruya gebe varlığı, fazlaydı yaşamın kendisine
Sırtındaki bohçasında taşıdığı grileşmiş beyaz paçavra
Ki kefen diyordu buna ademoğlu
Bilinmezliğe yolculuğundaki son yoldaşıydı onun
Ah bir de ateş bulabilseydi…

Rüzgarın uğultusu ve uzaktan geçen trenin düdüğü dışında
Ortalık sessizdi… O Kimsesizdi…

Şimdi şimşeklerin aydınlattığı kasvetli gecede
Kimsesiz adam, bulutların meşru çocukları eşliğinde
Düşe kalka ve nereye gittiğini bilmeden koşmaya başladı
Kaçıyor muydu ne,
Mutluluktan mı kaçıyordu...
Hep mutluluk kaçtı o kovaladı da buna inat mıydı tavrı
Gecekondu pencerelerinden yayılan sarı sıcaklık mıydı onu ürküten
Yoksa bilinçsizliğin bilincinde gizli bir isyan mıydı...

Kendi nefesinin hırıltısı ve mazgallardan dökülen suların sesi dışında
Ortalık sessizdi… O Kimsesizdi…

Gördü, minik bir ışık kaynağı ve hızlandı ona doğru
Hayata geç kalmış varlığı gibi
Birşeylerden kaçmak değil biryerlere varmaktı amacı
Kimsesiz adamın kirli sakallarının arasında gizlenmiş ağzında
Minik bir kıvrım oluştu yanağına doğru, gülümsedi
Soluk sarı bir ışığa doğru koşarken
Az kaldı
Grileşmiş beyaz paçavra bugün de kullanılmadı
Ve az sonra sigarasını yakabilecekti....

Köpek havlamaları ve vardiya değiştiren fabrika sireni dışında
Ortalık sessizdi… O Kimsesizdi…