Bak baba..
Aydede çıkmış yine,
Bahçedeki kameriyenin altında oturalım
Ben kucağına uzanayım
Bana efsane zamanlardan masallar anlat, hadi
Ellerin saçlarımı okşarken yap ama..
Baba biliyor musun?
Sen ne zaman masal anlatsan
Kahramanım oluyorsun
Bilinen, bilinmeyen tüm tarihlerde

Ne çok ateş böceği var ayın etrafında
Bir tanesi düştü az önce, evine gitti galiba
Ay çıkmayan gecelerde yıldızlar üşür mü baba

Baba..
Haftasonu yine denize götürür müsün? Lütfeen..
Sahile vuran deniz kabuklarını toplayalım
Onlardan kolye yapacağım anneme
Söyleme ama, sürpriz olacak şşşhh

Meyveli dordurma alalım, üstüne fıstık koyduralım
Sen fıstık sevmezsin ama biliyorum baba
Sen de fıstık koydurup, onları ayıklayacak
Ve bana yedireceksin

Dalgaların bittiği yerde duralım
Deniz kumlarını örtüyor ya ayaklarımıza baba
Ne hoş bir duygu, gıdıklıyor gibi
Bak baba, dalgalar at sürüsü gibi geliyor
Bembeyaz yeleleri rüzgarda savruluyor

Baba biliyor musun?
Masallarda anlattığın mutlu diyarlara
Dalgaların sırtında gidebileceğimi hayal ettim hep
Ormanda sincapları izliyorduk ürkütmeden
Ağaç evimiz vardı orada baba, uyuyorduk
Rengarenk kanatlı, daha önce hiç görmediğim kuşların cıvıltısında
Güneş, yaprakların arasından süzülüp
Üstümüze yağıyordu baba

Uykum geldi baba, biraz da üşüdüm
Uyutur musun beni?
Saçımı okşayıp yanağımı öpmezsen
Uyuyamıyorum biliyorsun
Kapıyı aralık bırak, ışık girsin içeri
Karanlıktan korkuyorum baba
Aslında yakınımda olmadığın her an korkuyorum
Her kız çocuğunun ilk kahramanı babası derler ya
Benim ikinci bir kahramanım olmadı baba

Bu toprak ıslak baba
Bu gelincik kan kırmızı
Bu gece çok uzun, bu yalnızlık...
Orası karanlık değil mi baba?
Yoksa ateş böcekleri
Yok mu orada?
Biraz deşsem toprağı
Aydede girer mi içeri?

Saçlarımı baba, saçlarımı okşa
Yanağıma bir öpücük kondur öyle git
Ve kapıyı biraz aralık bırak baba
Işık girsin içeri, uyuyamıyorum
Korkuyorum baba...
Korkuyorum...