Önceleri kımıldar usul usul yoklardın;
Yok sayardım nedense sana dâir hâlleri.
Sonra aldın yürüdün kesilmedi hiç ardın
Duramadım önünde yıkıp geçtin halları.

“Kaçamazsın!” der gibi çıkıp durdun karşıma
Bazen aldın sazını ahvâlinden dem vurdun
Tutumuma diklendin; günü çaldın başıma
Ve kader tezgâhına kirmen diye savurdun.

Anladım ki kaçış yok; kök salıp yüreğime
Bünyeme nüfuz ettin: Ben hep sende solurum.
Sen bakma; “Ben, eski ben değilim.” dediğime
Mısralara nakşolup kokunda kaybolurum.

Şifreyi çözdün artık tercih sana kalıyor;
Ya ömrünce çekecek ya çekip gideceksin.
Hiçliğinde kaybolan nereden yol buluyor?
Ben nasıl yaşadımsa sen de öğreneceksin.

Attığın her adımda aldığın her nefeste
Süzdüğün şarkılarda büyüsün firâkımız.
İçine doğru yürü duygulardır berceste.
Göreceksin; “Biz değil, büyük olan aşkımız.”

Müsterihim, ölsem de gam yemem; anlasana!
Ben sevdânın tayfından ruhuna akıyorum.
Devir teslim zamanı geldi çattı al sana;
Bu aşkın kalemini mîrâs bırakıyorum.

13-04-2010

Salih ERDEM / AYDIN