Matemin kolu kanadında geçer
Virane kalbimin tutunduğu,sevda yokuşunda
Küskün,eğilip bükülmüştür özlenişler
Vesveselerle kaplı gözlerimin,bitkinlik çukurlarında

Başedemiyorum artık,bu tutkunun kalıplarında
Boğulmak üzereyim,sıkışan yokluğunun dağınıklığında
Önünü göremeyen yarınlarım,sürmesin geçmişin kaosunda
Ufalıp,kuşlara yem olsun bedenim,yoksa toprağa

Eğlenmesin acılarım benimle,bıraksın peşimi
Kanatıyor benliğimi,demir tavında dövülüp,işlenişim
Gülmesin bana ellerim,seni nasıl verdiğimi
Duruyor zaman,yitirmek avında direnişim

Aşk mahşerimde,yokluğunun günahları
Dile gelen suskluğum,haykırıyor yüzüme
Gelmeler yerinde,gitmediğim uzakları
Geveleniyor ağzımda,kabullendiğim ağlayışları

Çok şey istmedi,bizi yaşamaktan başka
Varlıksız zenginliğimle abad olmuştu
Çok görmedi sanmıştık,ikimizde bu akla
Akılsız delikanlı cesaretim,dayanmaya yormuştu

Ziya Karakoyun