Çok faklıydı, gönlümdeki
Yerin ve yurdun
Herkesten farklıydın
Gerçek bir Osmanlı Sultanı
Her cümle bir senin dudağına yakışıyordu
Sahiciydin
Bakışında şefkat, elinde sıcacık yüreğinle
Sende kendimi buluyordum
Senin sevginde besleniyordum
Seni örnek alıyordum,
Bambaşkaydın,
Bense çok şanslıydım
Gerçek bir Türk Kadınıydın
Dikiş tutmayan gecelerimi onaran
Yapıcı, sevginle çekendin
İlmek ilmek kirpiklerimle ördüğüm
Bahçemdeki gülleri, yoluna serdiğim
Gül kokulu, anaç yüreğine sunduğum.
Yine, senin için
Derleyip toparladım, sarı gülleri
Bilirimki, çok severdin.

Çoğu gece seninle sabahlardık,
Gün çilerken ufukta
Bir ’ günaydın la ’ can bulurduk
Çalışkan, zeki, onurlu
Gerçek bir Türk Hanımefendisi
Sen bambaşkaydın
Diline olduğu kadar
Eline de herşey yakışıyordu
Ta uzaklardan
Yetişiyordun dar günüme
Bambaşkaydı dostluğun
Huzurum, şansım, gül kokulum..

Sevdiklerim vardı, sözümona
Çoğu ; saman alevi yanıp sönerken,
Sen her adımımda yanımdaydın
Her düştüğümde, elimden tutuyordun
Bambaşkaydın.
Bir gün dahi aksatmadın
Doğum günümü bir sen unutmadın
Aynı dilekte üflemiştik
Pasta üstünde ki, tek mumu..
Varlığın gururumdu
Uzak bir kentin kıyısındaydın
Hani o çok sevdiğim şehir
Efe lerin diyarı,
İkimizide şen kılardı
Defalarca dinlediğimiz, Harmandalı
Bir an olsun unuttururdu
Yaşam denilen telaşı
Gam çukuru mimiklerimizde
Sarı gül goncaları, açardı.

Bambaşkaydın,
Dostluğun, şefkat dolu anaç yüreğin
Vefalı, gerçek bir Türk Kadını
Eli öpülesi, Osmanlı Sultanı
Gönlümünde baştacıydın.
Ne güzeldi, sende ki yerim
Bende ki yurdun .
Hanene sığındığım gecelerde
Yağmurda ıslanan selamımı
Kolların karşılardı,
Üşüyen düşlerime barınağımdın,
Sen yapıcı, sen onarıcıydın
Çamura batmış paçalarımı
İçten şefkatinle
Çitiler, ak pak edendin
Tatlı sohbetim, hoş gönüldüm.
Gönlümün toprağından kopardım
Derleyip toparladım, şiirdeki son dizeleri
Ve sarı gülleri,
Lügatımdaki dostum
Öz Türkçem, anadilim
Sen solmayacak sevgimsin.
Bambaşkaydın,
Bitmeyecek, tükenmeyecek bende ki varlığın,
Sende ki açık adresim, meskenim...
DİCLE AYYILDIZ