İçimde yandı ateş varlığını sezeli
Hücrelerime sindin damarımda gezeli
Gün dünü aratsa da sana sevgim ezeli
Sevdamı sanma yeni sevmiyorum deme hiç


Maşukun dergâhında sohbetimiz çok boldu
Yar bağında yeşeren çiçeğin rengi soldu
Söyle bize ne oldu içim hasretle doldu
Sarartma bende teni sevmiyorum deme hiç


Bakışım bulansa da yüreğim sana yanık
Geçmişe dönüp baksan tarih sevdama tanık
Sevmek suç mudur sence aşkta olur mu sanık
Yok, sayıp bende seni sevmiyorum deme hiç


Gözlerindeki ışık alıyor beni benden
Ölüm bile nafile koparamaz yar senden
Et tırnaktan ayrılmaz ayrılsa da ruh tenden
Değişmiyor aşk geni sevmiyorum deme hiç


Bulutlara gem vursan yağmurları kurutsan
Suları bulandırıp sonra yine durultsan
Güneşi gökten alıp gece olup somurtsan
Kandıramazsın beni sevmiyorum deme hiç


Sevda biterse eğer kâinat çöker bilin
Geçmişteki hatayı görmezden gelin silin
Bir lokma sevgi varsa sevdiğinizle dilin
Dar gelir sin’im eni sevmiyorum deme hiç




Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ