Gideceğin yer benden uzak
Benden yetim bir ülkenin
Çocuklarına
Çığlık
Çıkan boğuk sesler
Yükselen çığlıklar arasında
Sıyrılıp gelen
İnce bir sızı

O ülkede ,
Sabahlar loş başlar biliyorum
Güne yüzünü göstermez çok zaman
Çünkü sen, o ülkenin yalnızlığında
Issızlığında kalmış
Biçaresin
O ülkenin ,yakıcı sıcaklarından
Ayazlarına gözlerini açmış
Ve
Ayakta kalmış
Viranesin

Her güneşe döndüğünde yüzünü
Ardından yıldırımlar düşmekte
Toprak, havan topları gibi
Kalkıp inmekte
Benizler solup ,
Korku sinen gözlerden
Acı süzülmekte

Senin ülkende
sığınak bulamadım kendime
Ya ateş indi
Ya kar yağdı üzerime
Bir deniz ülkesiydi halbuki
O da
Tsunamiden nasibini aldı
Tabi ki…

O ülke ki,
Bir kendine
Bir kendine yeşermekte
Kal orda !
Kendinle ,
İçinden çıkamadığın ülkenle,
Kal orda ..!
İki kıt’ayı bağlayan bir yerde
Olur ya,
Bu bağ
Bizi de bağlar
Aynı yürekte...
Sündüs ARSLAN AKÇA