3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1061
Okunma
son demi tattığımı sandım
sarı bir aralıktı
ılık
sanki günahsız
aşk dolu bir nefesle
son sokağın akşamüstünü
kapısını araladığım gölgede
suretin ve mahzun çocuklar
anladım
doğulu yaz akşamıydın
korktum
yerimden kalktım...
samimi göçler ırgalar benliğimi
el işi tevazularla hazırlanmış sular
saçlarındı kabuslarımın tel örgüleri
ve özlemlerle hayatı unuttum
ansızın ölmekse yaz yeşiline benziyordu
şimdi renksiz akşamlarla eğleniyorum
ben sende belki de hep...
bence aşk diye söze başlamak anlamsızdır
kuşanmak gerek tüm tarihleri
geçmiş öğlen sonu yorgunluklarıyla
ve ben dünyadan önce yaşlanıyorum
hayattan
tarihten ve
zamandan
içimdeki sen benden önce yaşlanır diye
korkumdan...
kağan işçen...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz