Acıyor yüreğim biliyor musun?
İçin için ağlıyorum
Gözyaşlarımı görüyor musun?
Senin için ağlıyorum.

Bu ne hüzündür sofrasını açmış yüreğimde
Ye ye doymaz bir açlıktır çektirdiğin
Bu kalp dayanır mı bunca işkenceye; sensizliğe…
Yoksa rızan mı var beni böyle süründürmeye
İçin elveriyor mu beni hüzne büründürmeye
Bu yürek dayanır mı bunca çileye; sessizliğe…

Acıyor yüreğim biliyor musun?
İçin için kanıyorum
Yaralarımı görüyor musun?
Sana kanıyorum.

Bu iflah olmaz bir aşkın yüreğimdeki izidir
Bu ıslah olmaz bir kalbin yüreğimdeki imzasıdır
Bu iman tanımaz bir dilberin yüreğimdeki hayalidir
Acıyor hem de nasıl acıyor; tırnak çekilir gibi
Ruhum bedenden sıyrılır gibi
Diş ağrısı gibi kalp ağrısı…

Acıyor yüreğim biliyor musun?
İnim inim inliyor
Nale ve efganımı duyuyor musun?
Sanadır feryadı figanım.

İstikametimsin her daim
Rotamsın izlediğim
Kıblemsin aşkın mihrabında
Dilimdeki duamsın,
Âminimsin bir ömür boyu
Helalimsin.

Acıyor yüreğim biliyor musun?
Hem de nasıl acıyor
Tarife gelemez
Mübalağa yetersiz
Kelimeler kifayetsiz
Nihayetsiz desem.


Aşkımsın yüreğimden aşkın
Herkes bu denli bir aşka şaşkın
Bu şiirdeki en büyük ahengimsin
Edebi sanatımsın, ritmimsin
Seni tarif etmek isterdim sana
Sensizliği nasıl öğretsem sana


Acıyor yüreğim biliyor musun?
Sensizlik koyuyor adamakıllı
Halimi görüyor musun?
Yokluğun oturtuyor besbelli…