Bir bulut dolusu sevgi besledim içimde
İçinde yağmuru, güneşi barındıran...
Kimi zaman hüzün, kimi zaman neşe
Ve aslında hep bir dost saklıydı içinde...
İçimdeki bulut ve ben ordan oraya savrulurken
Senli öyküler çıkardı kilitli sandıklardan
Ve o sandıktan dostluk hikayeleri uçuşurdu odaya...

Yağmurum içime yağar
Güneşim dide"me doğardı...
Uzayan sohbetlerle gece
Sabah gün doğumuna sarkardı...
Saatlerce sessiz sessiz yıldızlara bakıp
Sonra yeniden fısıldaşmaya başlardık...
Yaz ayazı umrumuzda olmazdı hiçbir zaman,
Ki zaten üşümezdik biz birlikte;
Çünkü ısıtırdı dost yüreği
Ondan bundan konuşur hayıflanıp
Yine çocukluğumuza döner
Bizi üzenlerin acısını
Eşsiz çocukluk anılarımızla silerdik...

Ve işte sana sesleniyorum;
Sen ile dost olmak güzel
Sen ile dost olmak eşsiz...
Ve doyumsuz bir tat benim için...
Ve bugün burada yine seninle olmak
İçimdeki buluta uzandığını
Yüzün ellerinin içinde hayaller kurduğunu bilmek
Geçmişten geleceğe adım adım el ele birlikte olduğumuzu bilmek
Her yeni güne yepyeni umutlarla doğmam için büyük bir sebep
İyi ki varsın meleğim
Ve içimdeki bulutla bu gönderdiğim mektup yalnızca senin için...

Dip Not: Nazan"ıma ithafen...