25
Yorum
6
Beğeni
4,8
Puan
3704
Okunma

Çınar ağacı annemizdi,
Biz dallarından salıncaklara binerdik.
O da köklerini (canlarını) yani bizi geleceğe salardı...
Nedense hep mutluyduk gülerdi yüzlerimiz...
Birden hava karardı, rüzgarlar esti
Toz duman kör etti gözlerimizi
Karanlıklar hakim oldu dünyamıza
Kaybettik birbirimizi o karanlıkta
Uzattım ellerimi tutan yoktu o vakit...
O vakit ki; sonbahar uğradı mevsimime
Yağmurlar yağdı gözlerime
Kar oldu, dondu kalbim
Erir mi bundan sonra sorarım sana?
Ateş olup yanmaz mı için?
Özlem dolup taşmaz mı gözlerin?
Kalbin sormaz mı hesabını ezip geçtiklerinin?
Huzurlu, mutlu musun sorarım sana...
♪î♪ỡŝħ
...
5.0
88% (21)
4.0
8% (2)
1.0
4% (1)