pencerede çocuk sesleri
güneş daha az nazlı bugün...

özlem dolu sancılarla geçtim
hepinizin aklından
sadece geçtim...

uzak bir şehirdi büyük ağaçlı
yolları geniş ve tozlu
aylardan hep temmuz
en çocuk halimle gideceğim...

son aydınlığa kalmadan gel
düşlerimin rengi solmadan
göğe ve ekmeğe birlikte dokunalım...

her an ağlıyorum
bir şarkının en dokunaklı yeriyim
ama şarkısızım...

aşkı teninde bulmuştum
sesin de tenin gibiydi
ömrünü anlatmıştın bana...

pazar günlerim olsan
kapı önü selamlaşmalarım
komşu yarenliklerim
sevgilim olma istersen...

mahalleli telaşlı
ihtiyar teyze olgun hüzünlü
şirin güleç çocuklarda uyku aksiliği
gürül gürül kuş sürüleri bir yerlerde
bende hepsi...

akşam yalnızlığı çökünce evime
çekilmez oluyor karanlık
sarı ışıklar boğuyor hastalığımı
gülüşlerinle hazırladığın özlemden
bir yaz düşü dileniyorum sabaha kadar...

duramam içerilerde
beklerken arkadaşlarım
içerilerde...

kendim için istemiyorum
ben görmesem de olur
rahatım bu anlamda
biliyorum olacak birgün...




kağan işçen...