AĞAÇ DALLARINDA KALDI SEVDAM
Şiirler yazdım sana ,
Şiirden anlamadığını gördüm,
Ben ısrarla yazdım, sen okumadın.
Sonunda şiirler yazan kendimi buldum.
Bu yüzden şair oldum.
Daha da aşık, oldum sana,
Bu yüzden deli divane gezdim,
Oldum da ne oldu.
Sonunda yaralı bir ceylan,
Sen kuru dalda bir serçe.
Gönlünde kalmış bir güzel.
Damarlarımda çağlayan.
Beni benden alan aşk.
Bana göre aşk hüzün.
Sana göre mutluluk mu?
Kuru dalda kışın üşür ya serçe.
Hüzünle bakar ya.
Sevdanın yollara düşmüş hali.
Hani bazen de!
Sabahçı kahvesinde yudumlanan özlem gibi.
Biraz sıcak,biraz demli,biraz şekerli.
Yüreğimi yakarcasına sıcak.
Gözlerimde uzaklarda ki hüzün.
Artık bana sormayın aşkı.
Dizelerime bakın bana yeter...
Gönül penceremden taşan,
Acıların satırlardaki çığlığı.
Hüzün dolu dalgalar,
Sarı saçlarına vurur ya…
Yüreğimin acısın mısralarıma dizdim.
Ağaçlara astım ben aşkı.
Çok oldu toprağa gömeli.
Bana göre hüzün olan bu aşkı,
Her yazdığım mısrada ,
Her ziyaret sonrası,
Ettiğim dua gibi ,
Ağaçlara astım ben aşkı
Sen kuru dalda bir serçe misali.
11.02.2012 Gülseren Akdaş