Muradın Alsın

Şu sazıma bir düzen ver
Teller de muradın alsın
Gel beni bir tenhada gör
Diller de muradın alsın

Gel gidelim bizim ele
Düşmeyelim dilden dile
Diken sarmış gonca güle
Güller de muradın alsın

Bazı uğra bizim köye
Sana bakam doya doya
Dağ ceylanı in ovaya
Çöller de muradın alsın

Al’İzzet’im görüşelim
Bugün bayram barışalım
Aç göğsünü sarışalım
Kollar da muradın alsın


Aşık Ali İzzet



1902-1981. Şarkışla’nın Höyük köyünde doğdu. Asıl adı Ali İzzet Özkan’dır. Okuma yazmayı köyündeki medresede öğrendi.

Bağlama çalıp türkü söylemeye hemen tüm öteki aşıklar gibi küçük yaşlarda başladı. İlk bağlama derslerini kendi köyünden Aşık Sabri ve Aşık Ali’den aldı.

Tüm bölgeleri adım adım dolaştı, yüzlerce deyiş söyledi. Kimi zaman kendi türküleri arasına başka aşıkların dizelerini kattı. Hatta Pir Sultan gibi başka mahlaslarla şiirler yazdı.

1940 yılında Ankara Halkevi tarafından konuk edildi. Uzun süre Aşık Veysel’le birlikte köy enstitülerinde gezici bağlama öğretmenliği yaptı. Türkülere olduğu kadar aşıklık geleneğinin bir parçası olan halk öykülerinin derlenmesinde de önemli bir kaynak oldu.

Ali İzzet şiirleri ve çeşitli konulardaki görüşlerini, »Türkün Sazından« (1951), »Ağlıyor« (1955), »Teller de Muradın Alsın« (1958), »Şiirler« (1963), »Sürmeli« (1966), »Mühür Gözlüm« (1967), »Kırk Ambar« (1974) adlı kitaplarında topladı. Ayrıca İlhan Başgöz tarafından »Aşık Ali İzzet Özkan« (1979) adında bir kitap yayımladı.

KAYNAK:© BeKa Sitesi

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-359-)(

Gönül denen has bahçede
Güller de muradın alsın
Adın dolansın lehçede
Diller de muradın alsın

Savrulurken uçlarında
Serin serin içlerinde
Dolaşırken saçlarında
Yeller de muradın alsın

Bir biriyle yarışınca
Çataklar da karışınca
Kar suları karışınca
Seller de muradın alsın

Gönlünüz huzurla dolsun
Acı çeken yüzler gülsün
Dua, niyaz kabul olsun
Kullar da muradın alsın

Mevlâm bereketin versin
Gözleriniz çiçek görsün
Ağaçlar meyveye dursun
Dallar da muradın alsın

Neş’emize, neş’e katsın
Mutluluğu burda tatsın
Bir gül dalını uzatsın
Eller de muradın alsın

Lüzumsuz’um hemen atla
Yiyemezsen patla, çatla
Her çiçekten gelen tatla
Ballar da muradın alsın

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz