öfken patlamış yine gurur kin ihanet ihanet
bir yanın hep tutuk kalmış kan uykusundan
bir yanın kanamış sıcak sıcak ilk damardan
ne vampir gibi yaşamak
ne kanını insandan çalan kanamak
ruhunu arındırmış hırslarından
aç kalmış hep kırmızıya solumaların

tut ki anladık
zamanlardan kalmaymış derin yarıkların
insandan önce mi vardın ki dünyada
uzak düştün insanlıktan
parmakların yokken eline nasıl bıçak aldın
neden bürüdü ruhunu kan
nerene dokunsak kan kırmızı çığlıklar
ne yaraya benzer yaran
ne acıya acın

marifet mi sandın
insanı insanlığı en zayıf hallerinde yakalamayı
kesilip kesilip içine kanayıp
hep kırmızıya hüküm sürdürmeyi
hakkı huzuru mutluluğu kızartıp kızartıp
karanlıkta soğutmayı
marifet mi sandın

sayfaların yıprandı çürümedi ruhun
parmakların kiri hala kenarlarında
ya bir umut ver artık
kanı uyut uyma kana
ya da sayfalarını geriye sar
kana ey tarih kana
doy kırmızıya

M. Mustafa KILINÇER