Toprak Ana

Nerde toprağa bir tohum düştü de,
Ona toprak ana cevap vermedi?
Hangi tohuma bir can üşüştü de,
Attığı birine bin gövermedi?

Can ne kadar zulüm etse de ona!
Yazın kor ateşe, kışınsa dona...
Dayanır özünden verir en sona!
Ne attın da ona olup ermedi?

Ne geniş gönlü var akıl, sır ermez...
Onun verdiğini padişah vermez!
Ne verirse versin yüzüne vurmaz,
Kim gönül verip de devran sürmedi?

Toprağa sarılan kalır mı naçar?
Kapanmışsa kapın, toprağın açar...
Sev de gör, ne güzel kokular saçar!
Ona sırt dönen bu sırra ermedi...

Kimi bıraktı ki bu toprak darda?
Zemheride soldu, açtı baharda...
Gün gelip koynunda yatmakta var da,
Sanki o kimlere göğüs germedi?

Antalya–2012/02

ermek: olgunlaşmak
ermek: ulaşmak, öğrenmek.

Halil Şakir Taşçıoğlu